Zaterdag 1 augustus
Het wordt niet zo’n gezellige dag. We zijn van plan om naar de Grand Ballon te rijden en naar Col de la Schlucht en dat doen we dus ook. Verder hebben we geen van tweeën echt nagedacht wat we daarvan konden verwachten en/of wat we onderweg nog zouden kunnen doen.
Dat resulteert in autorijden, beetje naar buiten kijken en mooie vergezichten zien, dat wel, en net niet kunnen stoppen waar het op zijn mooist is omdat alle parkeerplaatsen vol zijn of omdat ik er al weer voorbij ben. Bovendien is het heel geconcentreerd rijden, want het stikt van de al dan niet zwalkende fietsers en tussendoor passeren ook nog talrijke motorrijders en dat geldt aan de andere kant van de weg net zo, al razen daar de fietsers met een rotgang naar beneden.
Peter gooit de knuppel in het hoenderhok door te stellen dat het zo niet hoeft en dat we wat hem betreft net zo goed terug naar de camping kunnen rijden. Hij had verwacht dat we onderweg nog wel een lekkere wandeling zouden kunnen maken maar tot nu toe is het enkel autorijden en hij ziet nu dat ik op slippers ben (ja, dat komt omdat ik géén wandeling in mijn hoofd heb en we het er vantevoren ook niet over gehad hebben). We nemen ons voor om voortaan beter te communiceren over wat we verwachten (verrassend, dat het soms toch nog zo loopt, alsof we voor de eerste keer samen op vakantie gaan!)
We draaien dus terug vanaf het uiterste puntje van Col de la Schlucht die we net nog wel bereikt hebben en stoppen nog een keer langs de weg waar we nu een flink meer zien liggen: Lac Longuemer. We lopen een stukje naar beneden langs een paar vervallen ski-eindstations. Het skiën hier heeft zijn langste tijd wel gehad.
De afdaling doen we langs een andere kant en we komen nu langs Kruth waar we de dag ervoor gefietst hebben. We zien nu waar de deltazeilers zo’n beetje beginnen met hun vlucht over het dal en zijn blij dat we gisteren niet doorgefietst zijn naar het Lac van Kruth: het is er verschrikkelijk druk! Hier houden de Fransen zelfs geen méter afstand….
Als we voorbij de Auchan super komen, kopen we pasta voor het avondeten. Heerlijk!
De serie over de Weissensee zien we gedeeltlijk binnen omdat er een hoosbui valt, maar als die voorbij is, is het lekker opgefrist buiten.
Maar eens kijken wat de dag van morgen brengt.
Zondag 2 augustus
Vandaag is de oudste kleinzoon jarig, voor de dertiende keer. Hij vindt het prima dat we er niet bij zijn; hij begrijpt dat we nu liever even weg zijn. We hebben hem vanochtend al zien glunderen achter zijn peperkoektaart met kaarsjes.
Wat weer betreft ziet het er minder zonnig uit. Dikke wolken hebben de top van de Grande Ballon aan het zicht onttrokken.
Vol goede moed zet Peter de fietsen achterop de auto en we vertrekken naar Mulhouse; we gaan de stad verkennen.
Onderweg komen we langs “Lowieke de klerk” (supermarkt Leclerc) en zien tot onze verrassing dat er heel veel auto’s op het parkeerterrein staan: die is dus open op zondag. Daar gaan we op de terugweg langs om lekkere kleine hapjes te kopen voor het avondeten!
Als we net de fietsen van de drager hebben, moeten we terug de auto invluchten: de regen komt met bakken uit de lucht vallen. Een oud dametje dat slecht ter been is, heeft minder geluk. Ze wandelt met behulp van haar wandelstok in een slakkengangetje verder over het grote parkeerterrein terwijl ze intussen gedoucht wordt: boffen dat het nog steeds 22 graden is.
De bui duurt niet zo lang zodat we nog een lekker fietstoertje door de binnenstad kunnen maken. Mulhouse is een mooie stad met flink wat groen, ruime pleinen met mooie gevels en meer in het oude gedeelte hier en daar wat streetart met moderne kunst, maar wat is het uitgestorven.
We zitten nog maar net op het terras van een Thaise restaurant (met kookcursussen) als er weer een flinke bui valt. De kokossoep en de Laab smaakt er niet minder om.
Bij “Lowieke” vangen we bot: er staan nog maar een paar auto’s en alleen het restaurant blijkt vandaag open te zijn. Jammer, dan eten we vanavond maar wat we nog in huis hebben: moet lukken!
Als we op de camping terug zijn, is de zon inmiddels door de wolken heengebroken en kunnen we genieten van het avondzonnetje.
We doen nog een paar spelletjes Monopoly Deal en we kaarten. Het blijft steeds dezelfde die wint.
Maandag 3 augustus
Na een moeilijke nacht (in het veel te smalle bed en inslaapproblemen) komen we langzaam op gang.
Als we weer een beetje boven Jan zijn, rijden we weer richting Mulhouse naar Guwenheim om een fietstocht langs de Doller – een klein riviertje – te maken. Een half uurtje rijden, schatten we.
Het wordt een uur o.a. vanwege een “Deviation” van flink wat kilometers.
Het eerste deel van de tocht is hartstikke leuk: een totaal vrij liggend fietspad, gedeeltelijk langs een oud spoorlijntje en door velden waar we weer ooievaars zien.
Ik vraag me hardop af wat er toch voor speciale lekkernijen voor hen in dit gras hier zitten, want de velden waarop wij ze zien, liggen niet echt ver van auto- en fietsroutes maar dat schijnen de ooievaars toch van minder belang te vinden.
Wij rijden door tot Masevaux en in een van de pittoreske straatjes die volhangen met omgekeerde paraplu’s houden we pauze.
We besluiten om niet verder te rijden, omdat dit gedeelte van de tocht over de autoweg gaat en dat vinden we niet echt veilig.
De terugtocht rijden we in een iets sneller tempo, omdat het nu toch echt dreigt te gaan regenen. Maar, we worden verrast: het blijft droog.
We hebben lekker droog kunnen fietsen vandaag en dat is meer dan we verwacht hebben, gezien de voorspellingen. Gelukkig zitten die er ook wel eens naast.
Aan de voorkant van het huis staan ook zitjes, zelfs aan de overkant in het gras; een camperplaats met mooi uitzicht in het avondzonnetje. Het gaat er informeel en wat rommelig aan toe, maar in een prima sfeer.
De twee dagen erna brengen we vooral fietsend door. We starten bij schutsluis 29 in het Canal de l’ Est dat in het dal van de Saone ligt.
